Η αύξηση της συγκέντρωσης των αερίων ρύπων -διοξείδιο του άνθρακα (CΟ2), διοξείδιο του θείου (SΟ2), μεθάνιο (CΗ4), χλωρο-φθοριωμένοι υδρογονανθράκες (CFCs), κ.α- που παράγονται από τη χρήση συμβατικών καυσίμων (κυρίως για παραγωγή ενέργειας και μεταφορές) παρεμποδίζει τη διαφυγή της ηλιακής ακτινοβολίας που ανακλάται από την επιφάνεια της γης έξω από τα ατμοσφαιρικά στρώματα. Συντελεί με αυτό τον τρόπο στη σταδιακή αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη.
Πρόκειται για το γνωστό φαινόμενο του θερμοκηπίου που αποτελεί αντικείμενο έντονου προβληματισμού, καθώς υποβαθμίζει την ποιότητα της ατμόσφαιρας, και διαταράσσει την οικολογική ισορροπία, προκαλώντας όλο και περισσότερα ακραία καιρικά φαινόμενα και καταστροφές.
Υπάρχουν ενδείξεις ότι η μέση θερμοκρασία στην επιφάνεια της γης αυξήθηκε στη διάρκεια του προηγούμενου αιώνα κατά 0,5°C, ενώ τοπικά παρατηρήθηκαν ακόμη μεγαλύτερες υπερβάσεις ως προς τα μέσα επίπεδα θερμοκρασίας που έχουν παρουσιαστεί τα τελευταία 20.000 χρόνια. Η θερμοκρασία αποτελεί βασικό προσδιοριστικό χαρακτηριστικό του κλίματος και ταυτόχρονα επηρεάζει το επίπεδο των βροχοπτώσεων, τα ανεμολογικά δεδομένα, τα θαλάσσια ρεύματα και άλλα φυσικά φαινόμενα
